مطالعه کانی سازی ، دگرسانی و نحوه تکامل سیالات کانی ساز درمنطقه کانی سازی پلی متال لک، جنوب غرب بوئین زهرا، استان قزوین

کانسار پلی متال لک در 36 کیلومتری جنوب غرب بوئین زهرا، در کمربند آتشفشانی ارومیه – دختر و در بخش غربی زون ایران مرکزی قرار دارد. براساس شواهد صحرایی و مطالعات سنگ شناسی، قدیمی ترین رخنمون های گستره مورد مطالعه را سنگهای آذرآواری – آتشفشانی ائوسن تشکیل می دهند. تنوع وسیعی از سنگهای آتشفشانی، آتشفشانی- رسوبی، گدازه های آندزیتی، آندزیت بازالت، داسیت، تراکی آندزیت، توفها و ایگنمبریت محدوده لک را در بر می گیرد. کانه سازی درمنطقه به دو شکل هیپوژن گرمابی شامل گالن، اسفالریت، پیریت، کالکوپیریت و مگنتیت و کانه سازی سوپرژن شامل سروزیت، کالکوسیت، بورنیت و اکسیدها و هیدروکسیدهای ثانویه آهن (هماتیت و گوتیت) روی داده است. مهمترین باطله های پرکننده فضاهای خالی شامل کوارتز شانه ای، باریت و سیلیس به صورت بافتهای برشی، نواری، افشان و کلوفرم است. همراه با کانه سازی رگه ای، زونهای دگرسانی سریسیتی، آرژیلیکی، کائولینیتی، سیلیسی و پروپیلیتی تحت کنترل فرآیندهای زمین ساختی و دگرسانی گرمابی تشکیل شده است. میانبارهای سیال کانی سازی پلی متال لک شامل فازهای مایع و گاز هستند. مطالعه میانبارهای سیال نشان داد که دمای یکنواختی آنها بین 160 تا 280 درجه سانتیگراد و میزان شوری آنها بین7/0 تا35/16درصد وزنی معادل نمک طعام تغییر می کند. مقایسه دمای یکنواختی( th ) و شوری میانبارهای سیال منطقه مورد مطالعه با سایر کانسارهای هیدروترمال دنیا نشان می دهد که این کانسار از نوع اپی ترمال نوع سولفیداسیون پایین می باشد.